Τρεις ομάδες δημιουργούν κλίμα στο εσωτερικό της Ν.Δ.

Η στήριξη Σαμαρά στην κυβέρνηση Παπαδήμου και η... ομιλητική σιωπή του κ. Καραμανλή

Των Γιωργου Π. Τερζη - Ελλης Tριανταφυλλου

Η απόφαση του κ. Αντώνη Σαμαρά να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου για να αποφευχθεί ενδεχόμενη κατάρρευση της χώρας μοιάζει να μην αποδίδει στο εσωτερικό της Ν.Δ. Η συμμετοχή στην κυβέρνηση, η επιστολή προς δανειστές, αλλά και η παραδοχή, προ ημερών, ότι η μείωση των φορολογικών συντελεστών –βασικό στοιχείο της γαλάζιας εναλλακτικής οικονομικής πρότασης– προϋποθέτει την έγκριση της τρόικας, αντί να κατευνάζουν, ενισχύουν την κινητικότητα στο εσωτερικό του κόμματος. Την ίδια στιγμή, δημοσιεύματα που αφορούν στον κ. Κ. Καραμανλή τυγχάνουν μεν θετικής υποδοχής από την «καραμανλική» πτέρυγα του κόμματος, ωστόσο προκαλούν εκνευρισμό σε μερίδα στελεχών που, πίσω τους, διαβλέπουν μία συντονισμένη προσπάθεια «ολικής επαναφοράς» του τέως πρωθυπουργού στο πολιτικό προσκήνιο.

Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να τηρεί –από τον Οκτώβριο του 2009– στάση σιωπής. Η σιωπή αυτή, όμως, καθίσταται εξόχως... ομιλητική το τελευταίο διάστημα, με τους στενούς συνεργάτες του να μην αποστασιοποιούνται από δημοσιεύματα που τον φέρουν στο στόχαστρο ισχυρών δυνάμεων και, πάντως, αποδίδουν τα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν τη γαλάζια διακυβέρνηση (από τις φωτιές της Πάρνηθας το 2007 μέχρι τα Δεκεμβριανά και το Βατοπέδι) στη συντονισμένη λειτουργία συμφερόντων.

Στο κλίμα αυτό, η ηγεσία της Ν.Δ. βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με τη μορφοποίηση συγκεκριμένων ομάδων, που διαγκωνίζονται εμφανώς για τον χαρακτήρα και την πολιτική του κόμματος. Απέναντι στα πέντε στελέχη που κινήθηκαν δραστήρια υπέρ της κυβέρνησης συνεργασίας (Ευ. Αντώναρος, Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, Κυρ. Μητσοτάκης, Α. Σπηλιωτόπουλος, Κ. Χατζηδάκης), τοποθετήθηκε –εσχάτως– η, κατά τον κ. Κ. Τζαβάρα, «παρέα των 5 “Σαμαρικών”» (Κ. Τζαβάρας, Κ. Μαρκόπουλος, Κ. Γκιουλέκας και οι κυρίες Ελίζα Βόζεμπεργκ και Μαρία Κόλλια), στελεχών που ναι μεν δηλώνουν πίστη στον πρόεδρο του κόμματος, αλλά, προφανώς, δεν μετέχουν στη στενή ομάδα λήψης των αποφάσεων. Η νέα αυτή ομάδα κινείται μετωπικά έναντι αυτής των «φιλελευθέρων», στοχοποιεί τα μέλη της ως «γόνους» οικογενειών ή «εκλεκτούς» επικοινωνιακών συστημάτων και, προφανώς, διευρύνει την αντιπαράθεση πέραν των στενών ορίων της πολιτικής «γραμμής», χωρίς μέχρι τώρα να έχει προκαλέσει την αντίδραση της ηγεσίας.

«Αντιμνημονιακοί»

Η τρίτη, οριοθετημένη, ομάδα είναι αυτή των «σκληρών αντιμνημονιακών» που, μοιάζει να έχει περισσότερα κοινά με την «παρέα» των 5. Σε αυτήν κυριαρχεί η παρουσία του αποπεμφθέντος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα αλλά μέλους του κόμματος κ. Πάνου Καμμένου, του γραμματέα Συνδικαλισμού κ. Γιάννη Μανώλη και μεγάλης ομάδας συνδικαλιστών του κόμματος. Ο κ. Καμμένος προανήγγειλε την πιθανότητα συγκρότησης νέου φορέα, εφ’ όσον η Ν.Δ. ψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που αυτή θα περιλαμβάνει, ο δε κ. Μανώλης αρνείται να παραιτηθεί από τη θέση του γραμματέα προκειμένου να είναι υποψήφιος, όπως υπολογίζει, στη Β΄ Αθήνας. Αντιθέτως, φέρεται να προτιμά η παραίτησή του να γίνει για «πολιτικούς» λόγους, εμπεδώνοντας έτσι τη διαφορά προσέγγισης που έχει με την ηγεσία μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Στον ίδιο χώρο κινείται και ο διαγραφείς από το κόμμα κ. Θύμιος Λυμπερόπουλος. Αν και δημοσίως ο ίδιος αρνείται τα πάντα, το φλερτ με τον κ. Γιώργο Καρατζαφέρη αναζωπυρώνεται, πολλώ δε μάλλον όταν ο υπουργός του ΛΑΟΣ κ. Μάκης Βορίδης είναι αυτός που επιχειρεί να δώσει λύση –συμβατή με τα αιτήματα των αυτοκινητιστών– στο ζήτημα της απελευθέρωσης των ταξί. Ο κ. Λυμπερόπουλος, κατά πληροφορίες, συνέφαγε με τον κ. Καρατζαφέρη, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποίησε κοινή εμφάνιση με τον κ. Γ. Μανώλη στη Βουλή.

Πίσω από αυτές τις ομάδες στοιχίζονται, κατά περίπτωση, λιγότεροι ή περισσότεροι βουλευτές και στελέχη, ενώ η διαφοροποίηση στο «κλίμα» μεταξύ του τρίτου ορόφου όπου εδρεύει η ηγεσία του κόμματος και του δευτέρου στο κτίριο της Συγγρού όπου έχουν την έδρα τους οι γραμματείες είναι κάτι παραπάνω από αισθητή. Ολα αυτά, βέβαια, δεν συνιστούν –κάθε άλλο– προσπάθεια αμφισβήτησης του κ. Σαμαρά. Σηματοδοτούν, ωστόσο, τη δυσκολία που θα έχει εφ’ εξής το μόνο, ως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα σε κάθε μείζονα απόφαση. Κυρίως, δε, όταν ακόμη και στην κορυφή της πυραμίδας, η προσέγγιση είναι εντελώς διαφορετική. Ο κ. Σαμαράς επιμένει στον «διαχειριστικό» ρόλο της κυβέρνησης Παπαδήμου, θέση που δημοσίως δεν συμμερίζεται ο Δ. Αβραμόπουλος και, κατά πληροφορίες, και ο κ. Στ. Δήμας.

δημοσιεύθηκε 11/12/2011