Των Γιωργου Σ. Μπουρδαρα - Γιωργου Τερζη
Η απόφαση των Βρυξελλών λειτουργεί καταλυτικά και για το πολιτικό σύστημα της χώρας, αφού έρχεται να διαφοροποιήσει τα μέχρι πρότινος δεδομένα και να αναγκάσει κόμματα και βουλευτές σε... αναπροσαρμογή της μέχρι σήμερα τακτικής τους. Αλλωστε, κοινή ήταν η εκτίμηση στελεχών της ήσσονος αντιπολίτευσης ότι ο πολιτικός χρόνος που, μέχρι πριν από λίγα 24ωρα έρεε γοργά προς εκλογές, επί του παρόντος επιβραδύνεται.
Το ΚΚΕ, προφανώς, κατήγγειλε τη συμφωνία ως το πρώτο βήμα μιας ελεγχόμενης πτώχευσης που δεν αποκλείεται να μεταβληθεί σε ανεξέλεγκτη. Αίσθηση προκάλεσε και η αναβίωση της άποψης «έξι κόμματα, δύο πολιτικές», καθώς η κ. Αλέκα Παπαρήγα πλην του ΠΑΣΟΚ επετέθη και σε Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ, καθώς, όπως είπε, «τα βάζουν με το πώς χειρίζεται η κυβέρνηση ορισμένα πράγματα ή κάνουν μία υψηλή κριτική στην Ε.Ε.».
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε το αίτημά του για άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία και άσκησε σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση, σημειώνοντας πως «μας έβαλαν σε αυτή την εθνική περιπέτεια με χρέος περίπου στο 115% του ΑΕΠ, και πλέον στην καλύτερη περίπτωση, μετά από 10 χρόνια θα μας βγάλουν φτωχούς, ταπεινωμένους, διαλυμένους και με χρέος 120% του ΑΕΠ».
Πολύ πιο μετριοπαθής ήταν η αντίδραση του κ. Φώτη Κουβέλη, καθώς είναι προφανές ότι η Δημοκρατική Αριστερά στοχεύει εμφανώς στο κεντρογενές - σοσιαλδημοκρατικό ακροατήριο. «Η απόφαση εξυπηρετεί ώς ένα βαθμό τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους» τόνισε ο κ. Κουβέλης, επισημαίνοντας την ανάγκη ανάπτυξης και αντιμετώπισης της λιτότητας και της αποδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.
Αίσθηση προκάλεσαν οι ιδιαίτερα υψηλοί τόνοι που υιοθέτησε ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος κάνει λόγο για ποικιλώνυμα συμφέροντα που βάλλουν κατά της χώρας, αλλά και για τον «πρωθυπουργό και την παρέα του, που ή είναι ανυποψίαστοι ή κάτι πολύ χειρότερο, πολιτικά δόλιοι». Με έντονο λαϊκό - εθνικό στοιχείο, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ επιχειρεί -κι αυτός- να εκφράσει ένα τμήμα από την «εθνική αγανάκτηση» των πολιτών, όπως φάνηκε και από την ταύτιση της τρέχουσας συγκυρίας με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ως προς την, υπό την Ντόρα Μπακογιάννη, Δημοκρατική Συμμαχία, θα επιμείνει φιλελεύθερα με σαφή στόχευση το «παραγωγικό» κοινό του ιδιωτικού τομέα, αναδεικνύοντας το δίλημμα «συνεννόηση ή εκλογές». Στη ΔΗΣΥ αναμένουν τις λεπτομέρειες πριν τοποθετηθούν επί της απόφασης, αν και επισημαίνουν πως «η διαγραφή του χρέους από μόνη της μετά βεβαιότητος δεν είναι ούτε επίτευγμα ούτε λόγος πανηγυρισμού».
«Μετριοπαθής πτέρυγα»
Στους κόλπους της αντιπολίτευσης, τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα: ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ο «σκληρός πυρήνας» της Ν.Δ. δηλώνουν δίχως περιστροφές ότι μόνη λύση, ειδικά τώρα, είναι η προσφυγή στις κάλπες.
Απέναντί τους, το σύνολο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και ένα κομμάτι -που θα μπορούσε κάποιος ν’ αποκαλέσει «μετριοπαθή πτέρυγα»- της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο: Η συγκυρία κάθε άλλο παρά προσφέρεται για εκλογικές αναμετρήσεις.
Είναι φανερό: Εν μέσω κλίματος γενικευμένης κοινωνικής αγανάκτησης για την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, ανασφάλειας για τα πιθανά νέα μέτρα, και απαξιωτικής προς την κυβέρνηση οργής από μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, οι πρώτοι προσδοκούν εκλογικά οφέλη. Στην αντίποδα, οι πράσινοι έχουν πλήρη συνείδηση του κινδύνου οι περισσότεροι εξ αυτών να μείνουν εκτός Βουλής, και γι’ αυτό φαίνεται ν’ αναζητούν λύσεις εντός του πλαισίου των συσχετισμών που διαμόρφωσαν οι εκλογές του 2009. Την ίδια στιγμή, οι χαμηλών τόνων «γαλάζιοι» δεν κρύβουν την ανησυχία τους να είναι εκείνοι, την «επόμενη της κάλπης μέρα», στόχος των λαϊκών αντιδράσεων, μια και θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι μια κυβέρνηση της Ν.Δ. θα κληθεί να ακολουθήσει την ίδια, μνημονιακών προδιαγραφών, πολιτική.
Η απόφαση των Βρυξελλών λειτουργεί καταλυτικά και για το πολιτικό σύστημα της χώρας, αφού έρχεται να διαφοροποιήσει τα μέχρι πρότινος δεδομένα και να αναγκάσει κόμματα και βουλευτές σε... αναπροσαρμογή της μέχρι σήμερα τακτικής τους. Αλλωστε, κοινή ήταν η εκτίμηση στελεχών της ήσσονος αντιπολίτευσης ότι ο πολιτικός χρόνος που, μέχρι πριν από λίγα 24ωρα έρεε γοργά προς εκλογές, επί του παρόντος επιβραδύνεται.
Το ΚΚΕ, προφανώς, κατήγγειλε τη συμφωνία ως το πρώτο βήμα μιας ελεγχόμενης πτώχευσης που δεν αποκλείεται να μεταβληθεί σε ανεξέλεγκτη. Αίσθηση προκάλεσε και η αναβίωση της άποψης «έξι κόμματα, δύο πολιτικές», καθώς η κ. Αλέκα Παπαρήγα πλην του ΠΑΣΟΚ επετέθη και σε Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ, καθώς, όπως είπε, «τα βάζουν με το πώς χειρίζεται η κυβέρνηση ορισμένα πράγματα ή κάνουν μία υψηλή κριτική στην Ε.Ε.».
Πολύ πιο μετριοπαθής ήταν η αντίδραση του κ. Φώτη Κουβέλη, καθώς είναι προφανές ότι η Δημοκρατική Αριστερά στοχεύει εμφανώς στο κεντρογενές - σοσιαλδημοκρατικό ακροατήριο. «Η απόφαση εξυπηρετεί ώς ένα βαθμό τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους» τόνισε ο κ. Κουβέλης, επισημαίνοντας την ανάγκη ανάπτυξης και αντιμετώπισης της λιτότητας και της αποδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.
Αίσθηση προκάλεσαν οι ιδιαίτερα υψηλοί τόνοι που υιοθέτησε ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος κάνει λόγο για ποικιλώνυμα συμφέροντα που βάλλουν κατά της χώρας, αλλά και για τον «πρωθυπουργό και την παρέα του, που ή είναι ανυποψίαστοι ή κάτι πολύ χειρότερο, πολιτικά δόλιοι». Με έντονο λαϊκό - εθνικό στοιχείο, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ επιχειρεί -κι αυτός- να εκφράσει ένα τμήμα από την «εθνική αγανάκτηση» των πολιτών, όπως φάνηκε και από την ταύτιση της τρέχουσας συγκυρίας με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ως προς την, υπό την Ντόρα Μπακογιάννη, Δημοκρατική Συμμαχία, θα επιμείνει φιλελεύθερα με σαφή στόχευση το «παραγωγικό» κοινό του ιδιωτικού τομέα, αναδεικνύοντας το δίλημμα «συνεννόηση ή εκλογές». Στη ΔΗΣΥ αναμένουν τις λεπτομέρειες πριν τοποθετηθούν επί της απόφασης, αν και επισημαίνουν πως «η διαγραφή του χρέους από μόνη της μετά βεβαιότητος δεν είναι ούτε επίτευγμα ούτε λόγος πανηγυρισμού».
«Μετριοπαθής πτέρυγα»
Στους κόλπους της αντιπολίτευσης, τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα: ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ο «σκληρός πυρήνας» της Ν.Δ. δηλώνουν δίχως περιστροφές ότι μόνη λύση, ειδικά τώρα, είναι η προσφυγή στις κάλπες.
Απέναντί τους, το σύνολο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και ένα κομμάτι -που θα μπορούσε κάποιος ν’ αποκαλέσει «μετριοπαθή πτέρυγα»- της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο: Η συγκυρία κάθε άλλο παρά προσφέρεται για εκλογικές αναμετρήσεις.
Είναι φανερό: Εν μέσω κλίματος γενικευμένης κοινωνικής αγανάκτησης για την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, ανασφάλειας για τα πιθανά νέα μέτρα, και απαξιωτικής προς την κυβέρνηση οργής από μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, οι πρώτοι προσδοκούν εκλογικά οφέλη. Στην αντίποδα, οι πράσινοι έχουν πλήρη συνείδηση του κινδύνου οι περισσότεροι εξ αυτών να μείνουν εκτός Βουλής, και γι’ αυτό φαίνεται ν’ αναζητούν λύσεις εντός του πλαισίου των συσχετισμών που διαμόρφωσαν οι εκλογές του 2009. Την ίδια στιγμή, οι χαμηλών τόνων «γαλάζιοι» δεν κρύβουν την ανησυχία τους να είναι εκείνοι, την «επόμενη της κάλπης μέρα», στόχος των λαϊκών αντιδράσεων, μια και θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι μια κυβέρνηση της Ν.Δ. θα κληθεί να ακολουθήσει την ίδια, μνημονιακών προδιαγραφών, πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου