Οι διαφορετικές προσεγγίσεις των επιτελών που επηρεάζουν τον κ. Αντώνη Σαμαρά Μπροστά σ' ένα παράδοξο βρίσκεται εσχάτως η ηγεσία της Ν. Δ.: Εμφανίζεται δικαιωμένη για την ουσία της πολιτικής της αντιπαράθεσης σχετικά με το Μνημόνιο, αλλά δεν έχει ακόμη πείσει το σύνολο των στελεχών της για την ορθότητα των αντιπολιτευτικών της χειρισμών. Είναι ενδεικτικό ότι η επιλογή του κ. Αντ. Σαμαρά να πει «όχι» στην πρόσκληση του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου για διάλογο επί του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής προσαρμογής ανέδειξε για μία ακόμη φορά τις εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις στο εσωτερικό της Ν. Δ. σχετικά με την αντιπολιτευτική στάση του κόμματος.
Στο εσωτερικό του κόμματος είναι διακριτές δύο ομάδες στελεχών, σχηματικά οι «σκληροί» έναντι των «μετριοπαθών». Ανάμεσά τους βρίσκεται η μεγάλη μάζα των στελεχών, η οποία κατά κανόνα παραμένει σιωπηλή προκειμένου να μην εγερθούν νέα εσωκομματικά ζητήματα.
Παρότι κάποιοι εκ των μετριοπαθών ήλπιζαν ότι με τη συγκέντρωση όλων των «δυνάμεων» στο κτίριο της Λεωφ. Συγγρού θα ήταν πιο εύκολη η σύνθεση, αυτό μοιάζει ακόμη ζητούμενο. Τόσο στην περίπτωση της πρόσκλησης Παπακωνσταντίνου όσο και σε σειρά άλλων ζητημάτων, από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας μέχρι την Κεντροδεξιά και τις σχέσεις με τον τέως πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, η Ν. Δ. παρουσιάζεται με διαφορετικές προσεγγίσεις, κάτι φυσιολογικό για ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα.
Συνήθως, η ζυγαριά κλίνει υπέρ της γραμμής που εκφράζουν οι λεγόμενοι «σκληροί» του κ. Σαμαρά, οι οποίοι εκτείνονται και πέραν της στενής του ομάδας. Από το στενό επιτελείο του προέδρου, βαρύνουσα άποψη για τα οικονομικά έχει ο κ. Χρ. Λαζαρίδης, ο οποίος και επιμελείται τις ομιλίες του κ. Σαμαρά. Αν και θεωρείται από εκείνους που εκφράζουν τις πιο μετωπικές θέσεις, η, ούτως ή άλλως, ρεαλιστική θέση του για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου υπήρξε πιο... φιλελεύθερη από εκείνη που τελικώς υιοθετήθηκε. Στην ομάδα που τάσσεται υπέρ της κλιμάκωσης με την κυβέρνηση, περιλαμβάνονται ο έτερος προεδρικός σύμβουλος Δημ. Σταμάτης, ο κοιν. εκπρόσωπος Κ. Μαρκόπουλος, ο γραμματέας Πολ. Σχεδιασμού Μαξ. Χαρακόπουλος, ο τομεάρχης Δικαιοσύνης Κ. Τζαβάρας, ενώ εσχάτως έχει προστεθεί και ο τομεάρχης Εργασίας κ. Νικ. Νικολόπουλος. Ειδική περίπτωση αποτελεί ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, επισήμως «απλό μέλος του κόμματος», επί της ουσίας όμως εκ των προνομιακών συνομιλητών του κ. Σαμαρά αλλά και του κ. Λαζαρίδη. Ο κ. Κρανιδιώτης, χωρίς θεσμική ιδιότητα, έχει τακτικές παρουσίες ως ομιλητής στις κομματικές οργανώσεις ανά την Ελλάδα, γεγονός που προκαλεί εντύπωση. Οι δε δημόσιες παρεμβάσεις του -πάντοτε σε υψηλούς τόνους- αντιμετωπίζονται, καλώς ή κακώς, από κομματικά στελέχη ως ενδεικτικές της γραμμής της ηγεσίας.
Στην πιο μετριοπαθή όχθη πρωτοστατούν οι δύο αντιπρόεδροι της Ν. Δ., Δημ. Αβραμόπουλος και Στ. Δήμας. Αμφότεροι οπαδοί των συναινετικών πολιτικών συστεγάζονται με το επιτελείο του κ. Σαμαρά, αλλά τηρούν ευδιάκριτες αποστάσεις από αρκετές επιλογές της ηγεσίας. Σε εκείνους που διαφωνούν με τη στρατηγική του «όχι σε όλα» περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, και οι κ. Κυρ. Μητσοτάκης, Κ. Χατζηδάκης, Αρης Σπηλιωτόπουλος, με τον πρώτο να εμφανίζεται ως ο πιο τολμηρός στη δημόσια κριτική του. Τα στελέχη αυτά κρίνουν ότι η πολιτική λογική της διαρκούς αντιπαράθεσης πλήττει την αξιοπιστία του κόμματος.
Στο ενδιάμεσο, μία ομάδα στελεχών αναλαμβάνει συχνά, εκ των πραγμάτων, ρόλο αντίβαρου. Εστω κι αν «σηκώνει» τους τόνους απέναντι στον υπουργό Οικονομικών ο «σκιώδης» Χρήστος Σταϊκούρας φέρεται να προκρίνει πιο ήπια προσέγγιση. Λόγω καταβολών, θέσης ευθύνης και σε κάποιες περιπτώσεις μελλοντικών σχεδίων, ρόλο «ενδιάμεσου» αναλαμβάνουν ο επικεφαλής του πολιτικού γραφείου του κ. Σαμαρά, καθηγητής Κ. Αρβανιτόπουλος, και οι γραμματείς του κόμματος Αν. Λυκουρέντζος, της κοιν. ομάδας Κ. Τάσουλας και προγράμματος Ευρ. Στυλιανίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου